مدیریت دیسک ها در لینوکس از جمله کارهای مهمی است که یک ادمین سیستم باید کاملا نسبت به آن اطلاع داشته باشد و دستور df در لینوکس جز دستوراتی مدیریت هارد دیسک در لینوکس میباشد. شما به وسیله دستور df در لینوکس میتوانید ظرفیت فایل سیستم هایی که روی سیستم عامل شما است را مشاهده نمایید و پارامتر های مختلف اطلاعات متفاوتی از هر فایل سیستم جمع آوری کنید که به همراه سایر دستورات مانند دستور fdisk و دستور du کنترل کاملی بر روی دیسک های سیستم خود داشته باشید. فرمت کلی دستور df در لینوکس بصورت زیر است:
df [Options] [File]
که Options همان پارامترهای کاربردی است که اختیاریست و در این مقاله ما به آن میپردازیم و با استفاده از سوییچ File میتوانید یک آدرس درون سیستم عامل را وارد نمایید تا اطلاعات آن فایل سیستم را بصورت اختصاصی فقط به شما نمایش دهد. توضیح مربوط به هر ستون به شرح زیر است:
- FileSystem : نام فایل سیستم شما
- 1K-blocks : حجم کلی فایل سیستم بر اساس بلوک های یک کیلوبایتی
- Used : میزان حجم استفاده شده در فایل سیستم
- Available : میزان حجم باقیمانده بر روی فایل سیستم
- %Use : میزان حجم استفاده شده و نمایش آن به درصد استفاده
- Mounted on : قسمت Mount در سیستم عامل (Mount Point)
مشاهده ظرفیت فایل سیستم ها با دستور df در لینوکس
با زدن دستور df بدون هیچ پارامتری، سیستم عامل اطلاعات کلی از فایل سیستم های موجود را همانند تصویر زیر برای شما نمایش میدهد. این یک خروجی پیش فرض برای دستور df میباشد و شما میتوانید با استفاده از پارامترهای مختلف رفتار این دستور را تغییر دهید.
مشاهده ظرفیت فایل در یک دایرکتوری خاص
با استفاده از دستور df میتوانید با مشخص کردن مسیر یک دایرکتوری، فایل سیستمی که آن دایرکتوری درون آن قرار دارد را به همراه اطلاعات مربوط به آن فایل سیستم مشاهده نمایید. برای مثال برای اینکه ببینید دایرکتوری home بر روی چه فایل سیستمی قرار دارد باید دستور زیر را وارد نمایید.
df /home
پارامتر h- یا human-readable– در دستور df در لینوکس
df -h
یکی از کاربردی ترین پارامترها برای دستور df پارامتر h- یا human-readable– میباشد که شما با استفاده از این پارامتر خروجی دستور را بصورت قابل مشاهده برای انسان تغییر میدهید و اعداد به MB یا GB یا سایر واحدهای موجود همانند تصویر زیر تبدیل خواهد شد.
پارامتر a- یا all– در دستور df در لینوکس
df -a
بصورت پیش فرض اگر پارامتر a- یا all– بکار برده نشود خروجی دستور شامل یک سری فایل سیستم پیش فرض است و اگر شما بخواهید تمام فایل سیستم های موجود را مشاهده نمایید باید این پارامتر را به دستور خود اضافه نمایید و خروجی دستور بصورت زیر تغییر پیدا خواهد کرد.
پارامتر T- یا print-type– در دستور df در لینوکس
df -T
اگر پارامتر T- یا print-type– را به دستور df اضافه نمایید ستون Type به خروجی دستور همانند تصویر زیر اضافه خواهد شد که نشانگر فرمت فایل سیستم شما است که میتواند انواع مخلتفی از فرمت ها باشد.
پارامتر t- یا type– در دستور df در لینوکس
پارامتر t- یا type– در دستور df به شما این امکان را میدهد که مشخص کنید چه فرمتی از فایل سیستم را به شما نمایش دهد برای مثال اگر میخواهید تمامی فایل سیستم های که فرمت آنها ext4 است را به شما نمایش دهد باید بصورت زیر دستور را وارد نمایید و خروجی دستور همانند تصویر زیر است:
df -t ext4
پارامتر i- یا inodes– در دستور df در لینوکس
df -i
سایر پارامترهای df به شما گزارشی از حجم فیزیکی فایل سیستم میدهد اما پارامتر i- یا inodes– به همراه دستور df به شما گزارشی از میزان inode ها میدهد که شما با استفاده از آن میتوانید گزارشی از میزان inode استفاده شده در هر فایل سیستم همانند تصویر زیر مشاهده نمایید.
پارامتر output– در دستور df در لینوکس
df --output=[fieldlist]
با استفاده از پارامترهای ذکر شده یا دستور df بدون هیچ پارامتری یک سری اطلاعات پیش فرض در ستون های پیش فرض این دستور به شما نمایش داده میشود. اگر شما بخواهید تمامی اطلاعات در مورد یک فایل سیستم را مشاهده کنید و ستون های مختلف را به دستور df اضافه نمایید باید از این پارامتر استفاده نمایید و لیست ستون های قابل شامل source,fstype,itotal,iused,iavail,ipcent,size,used,avail,pcent,file,target میشود و بصورت زیر نمایش داده میشود. فقط دقت نمایید که نام فیلدها باید با کاما از یکدیگر جدا شود.